آمریکا شناسی(6)

با این وجود، همراهان کورونادو هدیه اى استثنایى براى اهالى آن منطقه بر جا گذاشتند: انبوهى از اسب هاى این گروه صاحبان خود را رها کرده و باعث تغییر شکل زندگى در گریت پلینز (Great Plains) شدند. چند نسلى نگذشت که سرخ پوستان این مناطق در تربیت و پرورش اسب مهارت کافى یافته و حدود فعالیت هاى خود را به حد زیادى گسترش دادند.

در عین حالى که اسپانیایی ها از سمت جنوب به بالا در حرکت بودند، قسمت هاى شمالى آمریکاى فعلى به تدریج در طول سفرهاى اکتشافى مردانى چون جیووانى دا ورازانو (Giovanni da Verrazano) کشف شد. ورازانو (Verrazanno) که یک کاشف اهل فلورانس بود از فرانسه حرکت کرده و در سال 1524 در سواحل کارولینای شمالى به خشکى رسید و سپس سواحل کناره آتلانتیک را رد کرده و به بندر فعلى نیویورک رسید.

ده سال بعد، یک مکتشف فرانسوى بنام ژاک کارتیه(Jacques Cartier) (همچون اروپایى هاى پیش از خود) به امید یافتن گذرگاهى آبى به آسیا، راهى سفر اکتشافى دریایى خود شد. سفرهاى اکتشافى او در کناره رودخانه سنت لورنس (St. Lawrence) بنیادى بر ادعاى مالکیت فرانسه بر شمال آمریکا شد که تا حوالى سال 1763 نیز بطول انجامید.

هوگونت هاى (Huguenots) فرانسوى در پى سقوط اولین مستعمره خود در کبک (Quebec) در طول دهه 1540 حدود 20 سال بعد در صدد دست یابى به کناره شمالى ایالت فلوریدا برآمدند. اسپانیایى ها که به فرانسوى ها به چشم تهدیدى براى مسیر بازرگانى خود در کناره خلیج (Gulf) مى نگریستند، تمام مستعمره را در سال 1565 ویران نمودند. با این حال، فرمانده نیروهاى اسپانیانى، پدرو منندز (Pedro Menendez) شهرى را در همان نزدیکى ها بر پا نمود – سنت اگوستین (St. Augustine). این شهر اولین محل استقرار اروپاییان در ایالات متحده کنونى محسوب مى شود.

غنایم سرشارى که از مستعمرات اسپانیا در مکزیک، سواحل کاراییب و پرو به اسپانیا سرازیر شد، قدرت هاى

 اروپایى دیگر را نیز بخود جلب نمود. با مرور زمان، کشورهایى همچون بریتانیا، با قدرت دریایى خود که تا حدى 

حاصل هجومات موفقیت آمیز فرانسیس دریک (Francis Drake) به کشتى هاى محمولاتى اسپانیا مى بود، 

آهسته آهسته به " دنیاى جدید" علاقمند گشتند.

ادامه دارد.....