[عنوان ندارد]

آهسته گفت: خدا نگهدارت
در را بست و رفت
انسان ها چه ساده
مسئولیت خود را به گردن "خدا" می اندازند

[عنوان ندارد]

خدایا ...
با همه ی فاصله‌ای که از توگرفتم  هنوزهم چقدر به من نزدیکی!!!   

 .

خدای من!

گاهی خدا آن قدر صدایت را دوست دارد که سکوت میکند تا تو بارها بگویی:" خدای من"    

 "

نتایج اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طبابایی

به گزارش جهان، حجت‌الاسلام و المسلمین سید صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران درباره ارتقای سطح علمی دانشگاه‌هایی که طرح تفکیک جنسیتی در آنها اجرا شده است، اظهار داشت: در دانشگاه علامه طباطبایی(ره) در سال گذشته یک هزار و 200 دانشجوی مشروطی تحصیلی داشتیم اما پس از اجرای طرح تفکیک جنسیتی تعداد 600 مشروطی داشته‌ایم که این یعنی کاهش چشمگیر 50 درصدی مشروطی‌های تحصیلی دانشجویان در این دانشگاه.

وی افزود: دانشجویان دختر و خانواده‌ها از اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طباطبایی(ره) بسیار اظهار رضایت می‌کنند و ثمرات و تحولات اجرای این طرح، بسیار مثبت بوده است.

*رضایت اساتید از اجرای طرح تفکیک

حجت‌الاسلام و المسلمین شریعتی با اشاره به تمرکز بیشتر اساتید و دانشجویان بر روی درس و کلاس‌ها پس از اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طباطبایی(ره) تصریح کرد: اساتیدی که ابتدا مخالف این طرح بودند، از ما تشکر کرده‌اند و می‌گویند در کلاس می‌دانیم که برای دختران، درس خاص خود و برای پسران نیز درس خاص خود را بدهیم و مثال‌هایی که می‌زنیم با توجه به اینکه وقتی مشترک بودند برای ما سخت و مشکل بود، اما الآن به راحتی عمل می‌کنیم لذا همه سیستم آموزشی، سوال و جواب شده و حالت پرش ذهن و چشم از بین رفته است و در مجموع، اجرای طرح تفکیک جنسیتی، آثار مثبتی داشته است.

*آرامش فکر و روح و از بین رفتن تنش‌های روانی

رئیس دانشگاه علامه طباطبایی(ره) در خاتمه با اشاره به ضرورت اجرای این طرح به صورت کامل در سایر دانشگاه‌ها متذکر شد: توصیه ما این است که این کار انجام شود، همانطور که ما عمل کرده و نتیجه گرفته‌ایم البته بنده در جایگاه تعیین تکلیف برای افراد دیگر نیستم اما اجرای تفکیک جنسیتی به سود خانواده‌ها، دانشجویان، اساتید و موجب آرامش فکر و روح و از بین رفتن تنش‌های روانی، فکری، روحی و عاطفی در محیط دانشگاه‌ها می‌شود.

خدایا

 

خدایا مرا ببخش به خاطر همه‌ی درهایی که زدم

و هیچ کدام خانه‌ی تو نبود...