«قربانیان مقتدر! یهودیان نژاد سفید، صهیونیسم و نژادپرستی در مطالعات هولوکاست»
مروری بر پایان‌نامه تحصیلی یک دانشجوی یهودی در
دانشگاه تورنتو کانادا درباره حقایق نژادپرستانه، هولوکاست و عکس‌العمل‌های
اعتراض‌آمیز گسترده نسبت به آن
موضوع پایان‌نامه فوق‌لیسانس خانم جنیفر پتو
(Jennifer peto) عبارت است از: «قربانیان مقتدر! یهودیان نژاد سفید،
صهیونیسم و نژادپرستی در مطالعات هولوکاست»
ایشان از دانشگاه علوم اجتماعی و تساوی حقوق در
آموزش، از دانشگاه تورنتو در سال 2010 فارق‌التحصیل شده است. رساله وی بر
موضوع هویت یهودیان، نژاد سفید و مظلومیت در هولوکاست تمرکز دارد.
او می‌گوید امروزه در غرب نژاد اروپایی یهود، از
برتری نژاد سفید نیز منتفع بوده و همینطور از لحاظ اقتصادی در طبقه بالای
جامعه به سر می‌برند. علی‌رغم این امتیازات، تشکیل جامعه یهودی، ادعای
قربانی بودن یهودیان را که به‌طور همه‌گیر در بین جامعه یهودی و همینطور
در دید عموم افراد جامعه در غرب مورد قبول است؛ یدک می‌کشد. به نظر او این
ادعای قربانی بودن بر اساس واقعیت نبوده و فقط به این دلیل هنوز مطرح
می‌شود که که می‌تواند منافع خاصی را برای تشکیل جامعه یهودی و دولت
اسرائیل به دنبال داشته باشد.
خانم جنیفر پتو در پایان‌نامه خود با بررسی دو پروژه
آموزشی هولوکاست «سیر زندگی» و «سیر خاطره و امید» چگونگی استفاده یهود از
قربانی شدنش، و نیز سرپوش نهادن بر امتیازات یهودی بودن و سر باز زدن از
نژادپرست بودن در جهت ارتقای مقبولیت دولت اسرائیل، می‌پردازد. جنیفر پتو
در اعتراض به آپارتاید اسرائیل، خود را ادامه دهنده راه مادربزرگ خود می‌داند.
هم اکنون بسیاری از یهودیان سفید، هم‌زمان هم بر
مظلومیت خود اصرار می‌ورزند و هم از امتیاز نژاد سفید خود بهره می‌برند و
هم قدرت اسرائیل را گرامی می‌دارند.
در این پایان‌نامه خانم شرلی سنتر و خانم لیزا و
مائوو، جنیفر پتو را یاری می‌کنند. جنیفر پتو چنین می‌نویسد: اولین جرقه
تفکر در مورد حقانیت و یا عدم حقانیت یهود، در سن 15 سالگی با مطالعه تاریخ
یهود و با ذکر نام باروخ گلداشتاین در او پدیدار شد. عقاید آتئیک (بی
خدایی) و فمینیستی با حضور در مراکز آموزشی، در او رشد یافت.
او می‌گوید: موضوع گیج‌کننده‌ای که توجهم را جلب
کرده بود موضوع هولوکاست بود؛ درک و فهم دوران کودکی من از صهیونیست، نظام
ضد سرکوب‌گری و ضد ظلم بود. نظامی که برقرار کننده عدالت و آرامش برای همه
کودکان و مردم با نژادهای مختلف بود. من فکر می‌کردم واژه «یهود» ما را از
وقوع هولوکاست دیگری نجات خواهد بخشید. من فکر می‌کردم فلسطینی‌ها نازی‌های
دیگری هستند که می‌خواهند ما را سرکوب نمایند. در واقع سرمنشاء ترس‌های
کودکی من نابودی توسط فلسطینی‌ها بود که به من القا شده بود.
خانم جنیفر تا سال اول دانشگاه، صهیونیست بود. اما
از آن به بعد با مطالعات بیشتر در موردتاریخ فلسطین و به خصوص آغازه
انتفاضه دوم، حمایت خود از اسرائیل را قطع کرد.
پروسه ضد صهیونیست شدن فوق‌العاده دردآور است؛ زیرا
در این پروسه مردم یهود مجبورند که خودبینی را کنار گذاشته و این را
بپذیرند که با حمایت از رژیم صهوینیست از وحشی‌گری و سرکوب‌گری حمایت
می‌کنند. این موضوع می‌تواند منجر به جدایی از خانواده و آشنایان گردد. او
می‌گوید: این پروسه برای من راحت‌تر بود زیرا که من قبل از آن زمان نیز
عقاید آتئیک و فمینیستی‌ام داشتم.
خانم پتو می‌نویسد: من به کشف شالوده مفروضاتم – که
قربانی بودن، باید به سیاست ضد سرکوب‌گری و ضد قربانی کردن منتهی شود-
پرداختم. من آموختم جامعه یهود که خود قربانی شده است، بهترین درک از
قربانی بودن را دارد و این درک و فهم باید او را به ضد سرکوب‌گری و ضد
قربانی کردن رهنمون نماید.
من به عنوان یک یهودی این را وظیفه خود می‌دانم که
برای احقاق حقوق دیگران مبارزه و تلاش نمایم. این در حالی است که در سراسر
دنیا یهودیان نژاد سفید به حمایت از دولت اسرائیل به سرکوب‌گری و ظلم علیه
فلسطینیان و حتی یهودیان غیر سفید پرداختهاند.
در فصل دوم جنیفر به بررسی برنامه تحصیلی «سیر خاطره
و امید» می‌پردازد. او می‌گوید: «گروه خاطره و امید» برای جوانان غیریهودی
به صورت سفر یک هفته‌ای به لهستان طراحی شده و از سال 2001 اجرا می‌شد.
این برنامه جزئی از برنامه کلی «سیر زندگی» است که در آن جوانان را در
لهستان به اماکن مربوط به هولوکاست برده و به آنان القا می‌کنند که
هولوکاست بزرگترین فاجعه تاریخ بشر بوده است.
در فصل سوم ضمن برنامه «سیر زندگی» از قول وب سایت
رسمی وزارت آموزش اسرائیل عنوان می‌شود که: «نسل یهود باید با دو واقعه مهم
تاریخ زندگی یعنی هولوکاست و تولد دولت اسرائیل و قوم یهود آشنا شود.
وظیفه ما تجدید عهد با یهودیت، دولت اسرائیل و قوم یهود است.»
خانم جنیفر پتو می‌گوید در برنامه «سیر زندگی» با
اتکا به این نظریه که سفر به اماکن کلیدی، تاثیرگذارترین وسیله برای ایجاد
خاطرات و شکل‌دهنده هویت یهودی و منجر به وفاداری سیاسی با اسرائیل است؛
دولت اسرائیل این تور آموزشی را طراحی کرده است.
خانم جنیفر می‌گوید: در 27 دسامبر2009، طبق عادت
همیشگی قبل از شروع به کار پایان‌نامه‌ام، ایمیل‌هایم را چک می‌کردم که
دیدم اسرائیلی‌ها شروع به قتل عام گسترده در غزه نموده‌اند. با شنیدن این
خبر همه چیز را در مورد پایان‌نامه‌ام فراموش کردم و بلافاصله شروع به
برنامه‌ریزی برای تجمع در مقابل کنسول‌گری اسرائیل در تورنتو نمودیم که در
هفته اول معترضان 1000 نفر بودند ولی در هفته دوم تعدادشان به 10000 نفر
رسید.
پوشش رسانه‌ای تصمیم گرفت که بیشتر روی تنش‌ها در
میان گروه‌های طرفداران فلسطین و یهودی متمرکز شود. دولت کانادا نیز
تجمعات ضد اسرائیلی را نادیده گرفته و حتی از اسرائیلی‌ها و حق دفاع آنها
از خودشان حمایت کرده و کمپینی را علیه فلسطینی‌ها به راه انداختند.
موضع گیری‌های مختلف در رابطه با این پایان‌نامه
دانشگاه تورنتو به دلیل پذیرفتن این پایان‌نامه
کارشناسی ارشد تحت فشار بسیار زیادی از سوی محافل صهیونیستی واقع شد. در
این پایان‌نامه که توسط خانم جنیفر پتو، فعال یهودی با گرایشات ضد آپارتاید
اسرائیلی نوشته شده است به دو برنامه آموزشی هولوکاست با نامهای سیر
زندگی و سیر خاطره و امید انتقاد شده است.
ساختن «یهود مظلوم و قربانی شده» پروژه‌ای بسیار
سودآور برای آپارتاید اسرائیل است. آقای ایروینگ ابلا، مورخ مشهور کانادایی
و رئیس سابق کنگره یهودیان کانادا در این رابطه به روزنامه تورانتو استار
گفت: این یک تحقیق علمی نیست، بلکه یک عقیده شخصی، غیرتاریخی و غیرواقعی که
بسیار بی‌نظم، بی سر و ته و آشفته نوشته شده است و ابراز تعجب نمود از این
که یک دانشگاه مهم این نوشته را به عنوان پایان‌نامه قبول می‌کند.
آقای ورنر کوهن، استاد بازنشسته دانشگاه بریتیش
کلمبیا در نامهای به دیوید نایلور رئیس دانشگاه تورنتو نوشت: «این
پایان‌نامه اتهامات سنگینی را برای پتو به دنبال خواه داشت.»
خانم پتو در پاسخ به این جریانات به روزنامه تورنتو
استار نوشت: این بحث‌ها تلاشی از جانب افراد و گروه‌های طرفدار اسرائیل است
و این اولین بار نیت که این گروه‌ها سعی در لجن مال کردن من دارند و آخرین
بار نیز نخواهد بود.
از طرف دیگر تشکّل «صدای یهودیان مستقل» حمایت معاون
دانشگاه تورنتو از خانم جنیفر پتو را ستود. آقای چری میساک، معاون دانشگاه
تورنتو، در توضیحاتش به همان روزنامه اظهار کرد: «پرسش آزاد در اعماق قلب
ما نهادینه است. بهترین راه، بحث آزاد و بی‌پرده برای اعضای جامعه است تا
بتوانند نظرات و استدلال‌های خود را به مناقشه بگذارند.»
سخن‌گوی تشکّل یهودیان مستقل گفت: ما اعتقاد داریم
که خانم پتو سوالاتی جدی را مطرح می‌کند که بحث و بررسی عمیقی را می‌طلبد و
دانشگاه تورنتو به خوبی پشت سر او ایستاده است.
شیناد گفت: حملات به پتو برای خفه کردن بحث و
گفت‌وگوهای مرتبط با «بهره‌برداری از هولوکاست» توسط حامیان اسرائیل در
دولت بوده و برچسب ضد یهودی فقط برای دامن زدن به احساسات است. وی افزود
دیدگاه «سوء استفاده از هولوکاست برای توجیه اقدامات اسرائیل» در این
پایان‌نامه با نظارت گروهی از اساتید انجام شده است.
نشانی دست‌رسی به متن کامل پایان‌نامه خانم جنیفر پتو به زبان انگلیسی:
http:www.seribd.com/doc/isracl-jcnnifcr-peto
اتوموبیل مردی که به تنهایی سفر می‌کرد در نزدیکی صومعه‌ای خراب شد. مرد به سمت صومعه حرکت کرد و به رئیس صومعه گفت: ماشین من خراب شده. آیا می‌توانم شب را اینجا بمانم؟ رئیس صومعه بلافاصله او را به صومعه دعوت کرد. شب به او شام دادند و حتی ماشین او را ترمیم کردند. شب هنگام وقتی مرد می‌خواست بخوابد صدای عجیبی شنید. صدایی که تا قبل از آن نشنیده بود. صبح فردا از راهبان صومعه پرسید که صدای دیشب چه بوده اما آنها به وی گفتند ما نمی‌توانیم به تو بگوییم چون تو یک راهبه نیستی. مرد با ناامیدی از آنها تشکر کرد و آنجا را ترک کرد.
لطفا به من فحش ندهید! خودم دارم دنبال آن احمقی که این را برای ما فرستاده می‌گردم تا حقش را کف دستش بگذارم.
واژه آفریکانس آپارتاید
جداگری یکی از اشکال وحشیانه تبعیض نژادی را بیان می‌کند و در اصل عبارتست
از سیاست تبعیضی که نژادپرستان کشور جمهوری آفریقای جنوبی علیه اکثریت
سیاهپوست بومی و هندیان آن کشور اعمال می‌کنند.