تابستان و روزه

صحبت از گرمای هوا بود که به ماه رمضان رسید …
- امسال روزه می گیری؟
+ اگه خدا بخواد …
- منم می گیرم، ولی کدوم پزشک این همه سختی رو برا بدن تایید می کنه ؟
+ همون که وقتی همه پزشکان جوابت کردن ، برات معجزه می کنه !

ضمیمه آموزش نرم افزار ProShow Producer

با سلام

برخی از دوستان لطف داشتند و سوالاتی پیرامون نرم افزار ProShow Producer  پرسیدند.

پاسخ به این سوالات در قالب یک فایل ضمیمه فایل اصلی این نرم افزار را می‌توانید از لینک زیر دانلود کنید.

حجم: 400K.B

  

دانلود فایل ضمیمه آموزش

برای دانلود فایل اصلی آموزش روی لینک زیر کلیک کنید

دانلود فایل اصلی آموزش

روزه داران گرامی...

روزه داران گرامی، لطفا یک لیوان آب هویچ بستنی را تصور بفرمایید

عرض دیگه ای ندارم، موفق و موید باشید!

یک دقیقه مانده به اذان صبح در ماه رمضان

خواهی نشوی رسوا

از قدیم گفتن خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو

 

 

 

شعر..ماه رمضان (طنز)

  

سحرگاهان به قصد روزه داری// شدم بیدار از خواب و خماری

برایم سفره ای الوان گشودند// به آن هر لحظه چیزی را فزودند

برنج و مرغ و سوپ وآش رشته// سُس و استیک با نان برشته

خلاصه لقمه ای از هرچه دیدم// کمی از این کمی از آن چشیدم

پس از آن ماست را کردم سرازیر// درون معده ام با اندکی سیر

وختم حمله ام با یک دو آروغ// بشد اعلام بعداز خوردن دوغ

سپس یک چای دبش قند پهلو// به من دادند با یک دانه لیمو

خلاصه روزه را آغاز کردم// برای اهل خانه ناز کردم

برای اینکه یابم صبر و طاقت// نمود م صبح تا شب استراحت

دوپرس ِ کلّه پاچه با دو کوکا// کمی یخدر بهشت یک خورده حلوا

به افطاری برایم شد فراهم// زدم تو رگ کمی از زولبیا هم

وسی روزی به این منوال طی شد// نفهمیدم که کی آمد و کی شد

به زحمت صبح خود را شام کردم// به خود سازی ولی اقدام کردم

به شعبان من به وزن شصت بودم// به ماه روزه ده کیلو فزودم

اگرچه رد شدم در این عبادت// به خود سازی ولیکن کردم عادت

خدایا ای خدای مهر و ناهید// بده توش و توانی را به« جاوید»

که گیرد سالیان سال روزه// اگرچه او شود از دم رفوزه



جملات الهام بخش تصویری

نماز

خــــدایا

دلم هوس یک نماز دو نفره کرده است

فقط من باشم و تو !!!!!

مهربانی

˙·٠•♥•٠·˙


وقــتــﮯ مـهـربـانـیــﭟ از دور

اینـﻖـدر نــزدیـــڪ اسـت


حس میــــڪـنــم


جــغــرافــیــا

یـــڪ 【 دروغ 】 تـاریـخـیـسـت . . .


˙·٠•♥•٠·˙

بخشی از داستان لیلی و مجنون به نثر-عهدشکن

همتون اجمالا جریان لیلی و مجنون رو میدونید. اما یه قسمتی از این داستان هست که نظامی شعرشو در کتاب لیلی و مجنون با زیبایی خاصی بیان کرده

این قسمت مربوط به زمانیه که شخص ره‌گذری به مجنون خبر میرسونه که لیلی عهدش رو شکسته و  ازدواج کرده. اون شخص اینطوری سر صحبت رو باز میکنه:

 

ای بی‌خبر از حساب هستی

مشغول به کار بت‌پرستی

 

آن دوست که دل بدو سپردی

بر دشمنیش گمان نبردی

 

چون خرمن خود به باد دادت

بد عهد شد و نکرد یادت

 

دادند به شوهری جوانش

کردند عروس در زمانش

 

باشد همه روزه گوش در گوش

با شوهر خویشتن هم آغوش

 

کارش همه بوسه و کنار است

تو در غم کارش این چه کار است

 

*

زن گر نه یکی هزار باشد

در عهد کم استوار باشد

 

چون نقش وفا و عهد بستند

بر نام زنان قلم شکستند

 

زن دوست بود ولی زمانی

تا جز تو نیافت مهربانی

 

چون در بر دیگری نشیند

خواهد که دگر تو را نبیند

 

زن میل ز مرد بیش دارد

لیکن سوی کام خویش دارد

 

زن راست نبازد آنچه بازد

جز زرق نسازد آنچه سازد

 

بسیار جفای زن کشیدند

وز هیچ زنی وفا ندیدند

 

مردی که کند زن آزمائی

زن بهتر از او به بی‌وفائی

 

زن چیست نشانه گاه نیرنگ

در ظاهر صلح و در نهان جنگ

 

در دشمنی آفت جهانست

چون دوست شود هلاک جانست

 

گوئی که بکن نمی‌نیوشد

گوئی که مکن دو مرده کوشد

 

چون غم خوری او نشاط گیرد

چون شاد شوی ز غم بمیرد

 

این کار زنان راست باز است

افسوس زنان بد دراز است

 

بعد از این گفته‌های ره گذر، مجنون کاری جز صحبت کردن و درد دل کردن با خیال لیلی از دستش برنمیامد. بنابراین با تصور معشوقه‌اش گفت:

 

با او به زبان باد می‌گفت

کی جفت نشاط گشته با جفت

 

کو آن دو به دو به هم نشستن

عهدی به هزار عهده بستن

 

کو آن به وصال امید دادن

سر بر خط خاضعی نهادن

 

دعوی کردن به دوستاری

دادن به وفا امیدواری

 

و امروز به ترک عهد گفتن

رخ بی گنهی ز من نهفتن

 

گیرم دلت از سر وفا شد

آن دعوی دوستی کجا شد

 

من با تو به کار جان فروشی

کار تو همه زبان فروشی

 

من مهر ترا به جان خریده

تو مهر کسی دگر گزیده

 

کس عهد کسی چنین گذارد؟

کو را نفسی به یاد نارد؟

 

با یار نو آنچنان شدی شاد

کز یار قدیم ناوری یاد

 

گر با دگری شدی هم‌آغوش

ما را به زبان مکن فراموش

 

برداشتی اولم به یاری

بگذاشتی آخرم به خواری

 

آن روز که دل به تو سپردم

هرگز به تو این گمان نبردم

 

بفریفتیم به عهد و سوگند

کآن تو شوم به مهر و پیوند

 

کردی دل خود به دیگری گرم

وز دیده‌ی من نیامدت شرم

 

گیرم که مرا دو دیده بستند

آخر دگران نظاره هستند

 

چون عهده‌ی عهد باز جویند

جز عهد شکن ترا چه گویند

 

فرخ نبود شکستن عهد

اندیشه کن از شکستن مهد

 

در تو به چه دل امید بندم

وز تو به چه روی باز خندم

 

با اینهمه رنج کز تو سنجم

رنجیده شوم گر از تو رنجم

 

غم در دل من چنان نشاندی

کازرم در آن میان نماندی

 

با اینهمه جورها که رانی

هم قوت جسم و قوت جانی

 

بیداد تو گر چه عمر کاهست

زیبائی چهره عذر خواهست

 

آنرا که چنان جمال باشد

خون همه کس حلال باشد

 

مه گر شکرین بود تو ماهی

شه گر به دو رخ بود تو شاهی

 

از خوبی چهره چنین یار

دشوار توان برید دشوار...

 

«نظامی»