فرهاد باش

زندگی " باغی " است

که

با عشق "باقی" است !

مشغولِ "دل" باش نه"دل مشغول" !

بیشتر "غصه های ما" از "قصه های خیالی" ماست !

پس بدان

اگر "فرهاد"باشی

همه چی شیرین است !

در بست بهشت!

قطارے سمت خدا میرفت ،
همـہ مردم سوار شدند ،
وقتـے بـہ بهشت رسید همـہ پیاده شدند
یادشان رفت مقصد خدا بود نـہ بهشت!

 

دروازه بان

گفتم : در گروه خودتان چه کاره ای؟

گفت :دروازه بان دلم!

گفتم :این هم شد کار؟برو تو خط حمله.

گفت :فکرم از دروازه مطمئن نیست.دلم یک دروازه است.

 اگرکنترل نکنم،میبینی پی در پی گل می خورم.

گفتم: مثلا چه گلی؟

گفت :گل گناه ،گل هوس ، گل غرور،گل دوستی های حساب نشده، گل غفلت ازآینده وآخرت!

گفتم :چطور است جمع شویم وبا "تیم ابلیس"مسابقه دهیم؟

گفت : به شرط اینکه خودم دروازه بان باشم،چون میدانم که از چه زاویه ای "توپ گناه"

را به طرف دروازه دلها، شوت می کنند.

گفتم : قبول. ولی از کجا این تجربه را کسب کرده ای؟

گفت :زاویه حمله ابلیس"غفلت "است و "غرور" وقتی چراغ "یاد" خاموش می شود،غرور به دشمن "گرا" می دهد،آن گاه گل گناه دروازه دل را می گشاید . شیطان ،حریف قدری است، نمی شود آن را دست کم گرفت .

گفتم : پس تو "خط دفاع " را بیشتر دوست داری!

گفت : آدم اگر نتواند دفاع خوبی داشته باشد، مهاجم خوبی هم نمی شود.

گفتم :دیگر کدام زاویه را باید مراقب بود؟

گفت :

خواهی نخوری ز تیم ابلیس شکست

باید به دفاع از دل و دیده نشست

چون شوت شود به سوی دل توپ گناه

دروازه دل به روی آن باید بست

گفتم : دروازه بانی هم عجب لذتی دارد!

گفت : به شرط آن که گل نخوری وحمله شیطان را دفع کنی.

"جهاد با نفس" به همین جهت بالاترین مبارزه هاست.

صبر کن سهراب!!!

تو کجایی سهراب؟

آب را گل کردند،چشمها را بستند و چه با دل کردند...

خون به چشمان شقایق کردند

تو کجایی سهراب که همین نزدیکی عشق را دزدیدند

همه جا سایه ی دیوار زدند...

ای سهراب کجایی ببینی حالا دل خوش مثقالی است دل خوش سیری چند؟

صبر کن سهراب قایقت جا دارد؟؟؟

من هم از همهمه ئ اهل زمین دلگیرم!!

دل حریم کبریاست

نشنو از نی، نی حصیری بینواست

 

بشنو از دل ،دل حریم کبریاست

نی بسوزد خاک و خاکستر شود

دل بسوزد خانه دلبر شود.

سرنوشت

بیا و راست بگو !!

کجایِ تقدیر من ایستاده ای

که میانِ خطوطِ در هم تنیده ی پیشانی ام

هیچ خطی

به نام ِ تو نیست , امّا !

چنان عمیق در من

ریشه دوانده ای

که گوئی

سرنوشتم را

هرگز از تو

گریزی نخواهد بود .

..

نگران نباش

یاد گرفته ام که از هیچ لبخندی

خیال دوست داشتن به سرم نزند

معلم خوبی بودی

دلتنگ که میشوی دیگر انتظار معنا ندارد

یک نگاه کمی نامهربان

یک واژه ی کمی دور از انتظار

یک لحظه فاصله میشکند بغضت را

گاهی یه چیزی می بینی که اصلا باورت نمیشه

تمام اعتقادات و عشق ورویاهات رومیسوزونه

تازه میفهمی که چقدر قلبت ساده س

زندگی باید کرد

یادمان باشد، فردا حتما ناز گل را بکشیم،

      حق به شب بو بدهیم،

و نخندیم دیگر به ترکهای دل هر گلدان،

    و به انگشت نخی خواهیم بست
  
           تا فراموش نگردد فردا!

زندگی شیرین است، زندگی باید کرد...
 
    و بدانم که شبی خواهم رفت،

                 و شبی هست که نباشد، پس از فردایی..

دوره گرد

یاد دارم در غروبی سرد سرد

 می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد 

داد میزد کهنه قالی می خرم

 دست دوم جنس عالی می خرم

 کاسه و ظروف سفالی می خرم

 گر نداری کوزه خالی می خرم

 اشک در چشمان بابا حلقه بست

 عاقبت آهی کشید بغضش شکست

 اول ماهست و نان در سفره نیست

 ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟

بوی نان تازه هوشش برده بود

اتفاقا مادرم هم روزه بود

خواهرم بی روسری بیرون دوید

 گفت : آقا سفره خالی میخرید؟

کاش می شد

در نگاه مرغ آبی

می زند موجی صدا

کاش می شد بستر دریای دل

 آرام گیرد ای خدا