۱۳
شهریور
۹۲
آویشم،آویشن ( حاشا ) :
دیسقوریدوس گوید : گیاهی است که بیشتر مردم آنرا می شناساند . درختچه ای است خاردار و کوچک .حجمش در اندازه ایست که می توان در پنبه پیچید و فتیلۀ چراغ ساخت . برگهای ریز و باریک دارد . و بر سر شاخک ها گلهای بنفش رنگ خودنمایی می نماید . آویشم اکثراً در سنگلاخها و بلندیها روید و هر آنچه در بلندیهاست گلش سفید مایل به سرخی است . چوبش باریک و به چوب گزنۀ دشتی شبیه است و گل آن مستدیر است .
مزاج : گرم و خشک تا به سوم می رسد . روفس گوید آویشم از پونه خشک تر است .
خاصیت : گدازنده و قطع کننده است و خون لخته شده را هم پارچه پارچه می نماید .و تا آن اندازه گرمی دارد که لرزش که لرزش زمستانی را از بین می برد .
