نفس حقیر
چهارشنبه, ۲۲ آذر ۱۳۹۱، ۰۹:۲۴ ب.ظ
هفت جا نفس خویش را حقیر دیدم
نخست ،وقتی دیدمش که به پستی تن میداد تا بلندی یابد
دوم ،آن گاه که در برابر از پاافتادگان می پرید
سوم ،آن گاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید
چهارم ،آن گاه که گناهی مرتکب شد و با یاد آوری این که دیگران نیز همچون او دست به گناه می زنند ، خود را دلداری داد
پنجم ، آن گاه که از نا چاری تحمیل شده ای را پذیرفت و شکیبایی اش را ناشی از توانایی دانست
ششم ،آن گاه که زشتی چهره ای را نکوهش کرد ، حال آن که یکی از نقاب های خودش بود
هفتم ، آن گاه که آوای ثنا سر داد و آن را فضیلت پنداشت
