مطالبی در مورد حجاب قسمت سوم
اشکال:
داشتن حجاب و در پسِ پرده بودنِ زن باعث انزوا و عقب ماندنِ او از جوامع امروزی می‌شود و این با عقل هیچ انسان آزاده‌ای سازگار نیست.
جواب:
اولاً: چه کسی گفته که حجاب زن را منزوی می‌کند و از صحنه دور می‌سازد؟ اگر در گذشته لازم بود ما زحمت استدلال در این موضوع را بر خود هموار کنیم، امروز بعد از انقلاب اسلامی هیچ نیازی به استدلال نیست، زیرا با چشم خود گروه گروه زنانی را می‌بینیم که با داشتن حجاب اسلامی در همه جا حاضرند، در اداره‌ها، در گارگاه‌ها، در راهپیمایی‌ها و تظاهرات سیاسی، در رادیو و تلویزیون، در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی، در فرهنگ و دانشگاه، و بالاخره در صحنه جنگ و پیکار با دشمن. خلاصه کلام اینکه وضع موجود پاسخ خوبی است برای این ایراد و اگر ما در سابق سخن از امکان چنین وضعی می‌گفتیم امروز در برابر وقوع آن قرار گرفتیم.
آنچه موجب فلج کردن نیروی زن و حبس استعدادهای اوست، حجاب به صورت زندانی کردن زن و محروم ساختن او از فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی است و در اسلام چنین چیزی وجود ندارد. اسلام نه می‌گوید که زن از خانه بیرون نرود و نه می‌گوید حق تحصیل علم و دانش ندارد و نه فعالیت اقتصادی خاصی را برای زن تحریم می‌کند. اسلام هرگز نمی‌خواهد زن بیکار و باطل و پوچ بار آید. پوشانیدن بدن به استثناء وجه و کفین مانع هیچگونه فعالیت فرهنگی یا اجتماعی یا اقتصادی نیست. آنچه موجب فلج کردن نیروی اجتماع است، آلوده کردن محیط کار به لذتجوئی‌های شهوانی است.
آیا اگر در محیطی که پسران و دختران با هم مشغول تحصیل هستند، دختران بدن خود را بپوشانند و هیچ آرایشی نداشته باشند، بهتر درس می‌خوانند و به سخن استاد می‌کنند یا وقتی کنار هر پسری یک دختر آرایش کرده با دامن کوتاه تا یک وجب بالای زانو نشسته باشد؟ آیا اگر مردی در خیابان و بازار و اداره و کارخانه و غیره با قیافه‌های محرک و مهیج زنان آرایش کرده دائما مواجه باشد، بهتر سرگرم کار و فعالیت می‌شود یا در محیطی که با چنین مناظری روبرو نشود؟
ثانیاً: آیا اداره‌ی خانه و تربیت فرزندانِ برومند و ساختن انسان‌هایی که در آینده بتوانند با بازوان توانای خود چرخ‌های عظیم جامعه را به حرکت درآورند، کار نیست؟
آن‌ها که این رسالت عظیم زن را کار محسوب نمی‌کنند، از نقش خانواده و تربیت در ساختن یک اجتماع سالم و آباد و پر حرکت بی‌خبرند؛ آن‌ها گمان می‌کنند راه این است که زنان و مردان ما همانند زنان و مردان غربی، اولِ صبح خانه را به قصد ادارات و کارخانه‌ها و مانند آن ترک می‌کنند و بچه‌های خود را به شیر خوارگا‌ها بسپارند، و یا در اطاق بگذارند و در را بر روی آن‌ها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان که غنچه ناشکفته‌ای هستند به آن‌ها بچشانند، غافل از اینکه با این عمل شخصیت آن‌ها را در هم می‌کوبند و کودکانی بی‌روح و فاقد عواطف انسانی به بار می‌آورند که آینده جامعه را به خطر خواهند انداخت.
اشکال۲:
حجاب میان زنان و مردان فاصله می‌افکند و طبعاً مردان را حریص‌تر می‌کند و بر خلاف ادعای شما نه اینکه خاموش کننده آتش شهوت نیست بلکه شهوت را بدین نحو شعله‌ورتر می‌سازد.
جواب۲:
این اشکال که همیشه مطرح می‌شد، تنها در حدّ ادّعا باقی مانده و هیچ کس نتوانست بر اساس واقیت‌های خارجی آن را به اثبات برساند بلکه واقعیت خارجی و مقایسه آماری بین جوامع اسلامی (که زنان در آن از پوشش استفاده می‌کنند) و جوامع دیگر (که زنان با پوشش کم در جامعه حاضر می‌شوند) نشان می‌دهد که حجابِ زنان نه اینکه به حریص‌تر شدن مردان نیانجامیده بلکه باعث قطع شدن هر نوع آزاری علیه زنان از سوی مردان شده است.
از آن طرف، آمار موجود در جوامعی که زنان حجاب و پوشش مناسبی ندارند نشان می‌دهد که آنچه باعث حریص‌تر شدن مردان نسبت به زنان شده، بی‌حجابی و برهنگی است.
از آمارهای موجود تنها به یک مورد اشاره می‌کنیم: در سال 1998 میلادی، پژوهشی در میان زنان فرانسوی انجام شد که انواع خشونت علیه آنان در اماکن عمومی را نشان می‌دهد. آمار بدین شرح است:
همچنان که مشاهده می‌فرمایید؛ بر اساس این آمار، 5/55، 5/28، 5/19، 8/14 درصد از زنانی که بین 20 تا 59 سال سن دارند، در انظار عمومی مورد انواع آزار و اذیت‌ها از توهین لفظی و مَتَلَک گرفته تا انواع یورش‌های جنسی و تجاوز، قرار گرفته‌اند.
نکته‌ی قابل توجه اینکه در حال حاضر نیز وضیت زنان فرانسه در اماکن عمومی بهتر از این نیست و در سال 2009 در خبرها داشتیم که دولت فرانسه در قبال درخواست مکرّر زنان مجبور شد اتوبوس‌های داخل شهری مخصوص زنان را وارد ناوگان اتوبوسرانی خود کند تا بدین وسیله زنان را از انواع تعرض مردان در امان نگاه دارد!
در کدام کشور اسلامی که به ادّعای اشکال کننده مردان حریص‌تر شده‌اند، کسی می‌تواند به زنی که دارای حجاب اسلامی است در انظار عمومی تعرّضی داشته باشد؟! البته ما منکر آن نیستیم که مشکلاتی برای بعضی از بانوانی که حجاب مناسبی ندارند توسط مردان هوسباز در کشور اسلامی به وجود می‌آید و هر از گاهی ممکن است خبری در این رابطه در روزنامه‌ها یا سایت‌های خبری منعکس می‌شود اما نه اینکه بگوییم این آزار و اذیت‌ها در سطح وسیعی از جامعه اسلامی به وقوع می‌پیوندد (به مانند همین آماری که از فرانسه ارائه کردیم)، این بیشتر به طنز شباهت دارد تا واقعیت. به تحقیقی که پیرامون «احساس امنیت فردی زنان» از میان بانوان 18 تا 50 سال از سطح شهر تهران تهیه شده، توجّه فرمایید:
دو نکته را پیرامون این دو نمونه آماری عرض می‌کنیم:
نکته اول: در مقایسه بین این دو آمار، به وضوح مشاهده می‌کنیم که امنیت فردی و اجتماعی زنان در کشور اسلامی مانند ایران به مراتب بیشتر از امنیتی است که زنانِ کشور فرانسه دارند و شاید بتوان گفت که اصلاً این دو با هم قابل قیاس نیستند؛ چرا که در فرانسه، زنان در ملاء عام مورد اذیت و آزار (حتی خشونت‌های جسمی و جنسی) قرار می‌گیرند که این مورد در ایران اصلاً وجود ندارد.
نکته دوم: در آمار دوم که مربوط به شهر تهران است 96 درصد زنانی که پوشش معمول‌شان چادر و روسری بوده میزان احساس امنیت فردی خود را «خیلی زیاد» و «زیاد» اظهار کرده‌اند این در حالی است که تنها 6/43 درصد زنانی که پوشش معمولِ آن‌ها تونیک شلوار با شال و آرایش بوده میزان احساس امنیت فردی خود را «خیلی زیاد» و «زیاد» اعلام کرده‌اند. بررسی سایر مقایسه‌ها هم نشان دهنده آن است که هر قدر پوشش زنان نامناسب‌تر می‌شود، میزان احساس امنیت فردی کاهش می‌یابد.
بنابراین از واقعیت‌های خارجی معلوم می‌شود آنچه باعث حریص‌تر شدن مردان و عواقب خطرناک برای زنان می‌شود، بی‌حجابی و برهنگی و تن‌آرایی است نه حجاب و پوشش مناسب.
منبع: کتاب پاسخ به شبهات اینترنتی جلد چهارم
برچسب‌ها: اشکالات حجاب و پاسخ به آن‌ها، شبهه حجاب، شبهه وارده به حجاب و جواب آن، شبهات حجاب و پاسخ به آن‌ها، مقایسه آماری حجاب بین ایران و کشورهای غربی، شبهه فاصله بین مرد و زن و حریص‌تر شدن مرد، شبهه در انزوا قرار گرفتن زن با حجاب
