سلسله عشق 1

خروج سید الشهداء از مکه


امام حسین (ع) در روز سه شنبه ، سوم ماه ذی الحجه ، یا به قولی دیگر در روز چهارشنبه هشتم ذی الحجه سال 60 هجری از مکه خارج شد، خبر شهادت حضرت مسلم هنوز به آن حضرت نرسیده بود ؛ زیرا درست در همان روزی که حسین (ع)از مکه خارج شد ، مسلم به شهادت رسید.


خطبه پرشور حسین (ع) در هنگام خروج


امام حسین (ع) آن هنگام که آهنگ خروج از مکه را نمود ،به پا خواست و (خطبه پرشوری خواند و ) فرمود:

""حمد وسپاس مخصوص پروردگار است، خدایی که آن چه اراده کند عملی می سازد و نیرویی جز نیروی خداوند نیست. درود خداوند بر رسول گرامی او باد.

خط مرگ چونان اثر گردنبند در گردن دختران جوان ، بر فرزند آدم مسلم است. من به دیدر (اجداد) و گذشتگان آن چنان مشتاقم که یعقوب (ع) به دیدار یوسف (ع)اشتیاق داشت ، قتلگاهی برای من مهیا گشته است که من باید بدان جا بروم.

گویا می نگرم که درندگان بیابان در سرزمینی میان نوامیس و کربلا، اعضای بدم مرا از هم پاره می کنند و می درند.تا بدینوسیله شکم های گرسنه خویش را از من سیر نمایند.

آری، راه گریزی از سرنوشت محتوم نیست. آنچه که خداوند بدان راضی هستم باشد،ما نیز به آن راضی ایم و در مقابل بلاهایی که بر ما می رسد صبوریم، و خداوند نیز بهترین پاداش صابران را به ما خواهد داد.

هرگز پاره تن رسول خدا (ص) از او جدا نخواهد شد و ما در بهشت در کنار آن حضرت خواهیم بود تا چشمان آن حضرت به دیدن ما روشن شود و به این وسیله وعده الهی تحقق به خود گیرد ، من صبح فردا از مکه عزیمت خواهم نمود، هرکس خواسار آن است که در راه من خون خویش را نثار کند و مهیای سفر است، همراه من کوچ کرده و بیاید"