خوش بحال روزگار

 

ای دل من گرچه در این روزگار

 جامه رنگین نمی پوشی به کام

 باده رنگین نمی نوشی ز جام

 نقل و سبزه در میان سفره نیست

 جامت از ان می که می باید تهی است

 ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

 ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

 ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

نرم نرمک می‌رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار...