1- حسین علیه السلام یکی بیشتر نیست، امام حوسینها متفاوت است و حوسین این مداح با حوسین آن مداح فرق می کند.
2- یاران حسین علیه السلام او را بنده خدا می دانند، ولی یاران حوسین فریاد حوسین اللهی سر می دهند.
3- حسین علیه السلام نماز را در بحبوحه جنگ در اول وقت به جای می آورد، اما حوسین نماز صبح را فدای مجالس شبانه می کند.
4- درد حسین علیه السلام درد دین و شرافت انسان
ی بود، اما همه مشکل حوسین عطش و سیراب کردن بستگانش بود .
5-
ظهر عاشورا در مجلس حسین علیه السلام صدای الله اکبر و حی علی الصلوه به
گوش می رسد، اما در مجلس حوسین فریاد حوسین حوسین به جنگ اذان می رود.
6- حسین علیه السلام را باید از مطهری ها شناخت، اما حوسین را در لابلای آواز ناعالمان و ناعارفان باید جست.
7-
حسین علیه السلام برای تمام سال زنده است و الگویی برای هر لحظه زندگی
ماست، اما حوسین فقط ده روز سال جلوه می کند و بقیه سال بهانه ای است برای
دور هم جمع شدن دوستان.
8-
دوستان حسین علیه السلام ناخودآگاه خون گریه می کنند اما دوستان حوسین
خودآگاه خودزنی و مجلس گرمی می کنند و هر کس کبودی صورت و سینه اش بیشتر
باشد مقرب تر است .
9- حسین علیه السلام برای گفتن حرف خود به چیزی نیاز ندارد اما حوسین به طبل و بوق و کرنا و سبک پاپ نیاز دارد.
10- در مجلس حسین علیه السلام رسیدن به معرفت مهم است، اما در مجلس حوسین ترتیب صفها و ریتم نوحه و بالا و پایین پریدنها.
11- حرارت حسین علیه السلام هرگز در دلها سرد نمی شود، اما حرارت حوسین بعد از یک شور زدن سرد می شود .