بسم رب الشهدا و الصدیقین
پنجشنبه, ۲۳ آبان ۱۳۹۲، ۱۲:۳۹ ق.ظ
خاطره ای از شهید دکتر سید محمد شکری
خیره شده بود به آسمون.حسابی رفته بود توی لاک خودش.بهش گفتم: « چی شده محمد؟
»انگار که بغض کرده باشه ، گفت:« بالاخره نفهمیدم ارباً اربا یعنی چی؟ میگن آدم مثل
گوشت کوبیده میشه...یا باید بعد از عملیات کربلای 5 برم کتاب بخونم یا همین جا توی
خط مقدم بهش برسم »... توی بهشت زهرا که می خواستند دفنش کنن ، دیدمش جواب سوالش
رو گرفته بودبا گلوله توپی که خورده بود به سنگرش ، ارباً اربا شده بود. مثل علی اکبر امام حسین علیه السلام.. راوی: همرزم شهید
- ۹۲/۰۸/۲۳