تقدیم به چشم هایی که در راه ماندند و دل هایی که آنها را ندیدند
تقدیم به اشک هایی که غرورشان شکست و عهدی که هیچکس با آنها نبست . . .
.
.
.
من “تــــــو” را به دلم قول داده ام
نگذار بد قول شوم . . .
.
.
.
تقصیر دلم نیست که در کنج دلم جا داری / خوشگلی ، با نمکی ، دو چشم زیبا داری . . . !
.
.
.
آه گراهام
کاش اختراع نمیکردی تلفنی را که زنگ نمیزند . . .
.
.
.
چقدر خوبه که بدونی یکی یه جایی داره
یه آهنگی رو فقط به یاد تو گوش میده . . .
.
.
.
گاهی خیال میکنم از من بریده ای / بهتر ز من برای دلت برگزیده ای
از من عبور می کنی و دم نمیزنی / تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای . . .
.
.
.
ز هجران تو پرپر می زند دل / ز دل تنگی به هر در می زند دل
چو بلبل در فراق رویت ای گل / به دیوار قفس سرمیزند دل . . .
.
.
.
آنچنان کز برگ گل عطر گلاب آید برون / تا که نامت میبرم از دیده آب آید برون . . .
.
.
.
دیری است ندیده ام من الماس تنت / عابــر نشـــدم به کــــوچه یاس تنت
تبریز چـــــرا شده است فصل تن تو / خـــــواهم برسم به بندر عباس تنت
.
.
.
سخت ترین فعلی که برایت به سادگی صرف کردم ، عمرم بود . . .
.
.
.
حرارت لازم نیست گاهی از سردی نگاهت میتوان آتش گرفت . . .
.
.
.
این سخن در آسمان باید نوشت:
با تو در دوزخ مداوم ، بی تو هرگز در بهشت . . .
.
.
.
مصرعی از قلب من ، با مصرعی از قلب تو / شاه بیتی میشود در دفتر و دیوان عشق
.
.
.
فرقی نمیکنه که به اندازه دل یک گنجشک دوستت داشته باشم یا به اندازه دل فیل
مهم اینه که به اندازه یک دا دوستت دارم . . .
.
.
.
سخن ، آغاز گفتن نیست ، نگاهی میشود گاهی کلام اولین دیدار . . .
.
.
.
از تن خشک شاخه ها توقع جوانه نیست / اسب نفس بریده را طاقت تازیانه نیست . . .
.
.
.
سلام بر دل هایی که در کلاس انتظار غیبت نکردند . . . !
.
.
.
در فصل تگرگ عاشقت میمانم / با ریزش برگ عاشقت میمانم
هر چند تبر به ریشه ام میکوبی / تا لحظه مرگ عاشقت میمانم . . .
.
.
.
زندگی با تو برایم بوی ریحان میدهد / بی تو اما بوی ریحان ، بوی زندان میدهد . . .
.
.
.
در حضور خار ها هم میشود یک یاس بود / در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود
میشود حتی برای دیدن پروانه ها / شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
کاش میشد ، حرفی از کاش میشد هم نبود / هرچه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود
.
.
.
من ناخدای عشقم ، طوفان حریف من نیست / من عاشق تو هستم مجنون رقیب من نیست . . .
.
.
.
قلب من جایگاه رفیقی است که شقایق ها حسرت آن را میخورند . . .
.
.
.
شال و کلاه می بافم با خیالت
تا در سرمای نبودنت یخ نبندم . . .
.
.
.
۱۰۹۲۸۳۴۰۱۹۸۲۷۳۶۵۹۸۷۱۲۶۳۵۹۸۱۲۶۳۴۸۹۰۷۲۳۹۰۴۶۷۸۶۵۷۶
اینقدر دوست دارم !!!
.
.
.
لنگر عشق زدم بر دل طوفانی تو / تکیه گاهم شده است ساحل بارانی تو . . .
.
.
.
کاش میدانستی آن کس که در تو امید به زندگی را پرورش میداد ، خودش محتاج
قطره ای از باران محبت بود . . .
.
.
.
آن شب که شد زندگی ما آغاز ، آغاز شد افسانه این سوز و گداز
دادند به ما دلی گفتند بسوز ، دیدند که سوختیم گفتند بساز . . .
