نمی دانم چرا ، کجا ، تا کی ، برای چه ، ولی رفتی بی آنکه به فکر غربت چشمان من باشی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گفتی دوستت دارم و من به خیابان رفتم ... فضای اتاق برای پرواز کافی نبود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که
یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کاش تو چایی بودی و من قند ، من خودمو فدات می کردم تا تو تلخی زندگی رو احساس نکنی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
می توان پر کرد فاصله هایی بلـند را با یک پیام ساده و کوتاه...
کافیست بنویسی : دوستت دارم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوستت دارم ، این تعارف نیست زندگی من است!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا / تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اگر مجبور باشم انتخاب کنم بین دوست داشتنت یا نفس کشیدن ، از آخرین نفسم استفاده می کنم تا بهت بگویم دوستت دارم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر از دیروز ، کمتر از فردا ، بیشتر از خودم ، کمتر از خدا ، بیشتر از خورشید و عمیقتر از دریا به یادتم و دوستت دارم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توی این دنیای دیوونه یه دیوونه دیوونه وار دیوونته دیوونه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بگو یارم کجاست تا خاک پایش را سرمه ی چشمانم کنم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالارماست / یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست
مهربانم! کاش خانه ی قلبمان برای پذیرایی ازعشق هرگز واهمه نداشت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حالا دلم را مانند آسمان نقاشی می کنم ، اما میخواهم آلودگی و ابر های سیاه اش را پشت رنگ های آبی گم و پنهان کنم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تورا هرلحظه به خاطر مى آورم بى هیچ بهانه! شاید عشق این باشد .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اونی که آدما را خیلی عزیز میکنه ، شادی دیدارشون نیست ، غم ندیدنشونه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
صحبت من و تو همچون صحبت خار و گل است ، بی تو من را خوش نباشد ، گر تو را بی من خوش است .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کجا رسم بر این است که عاشق نشوى/ باغبان باشى و دلتنگ شقایق نشوى
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بر لب دریای حسرت کلبه ای دارم قدیمی ، از تمام دار دنیا دوستی دارم صمیمی.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو ویترین قلبم مجسمه ی بزرگی ازت ساختم تا جای هیچ مجسمه ی دیگه اونجا نباشه .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
صندوقچه ای بهر دلت خواهم بود / دریا شوی ، تو ساحلت خواهم بود / ای یار تو که قایق عشقم باشی / من هم ملوان زبلت خواهم بود .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ساعت چیست؟
اختراع غریبیست که جای خالیت را به رخ دلتنگیهایم میکشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هوای قلبم بارانیست ولی رد پایت بر آن با هیچ بارانی پاک نخواهد شد .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در عمق آرزوی من است که در وجودت خانه ای داشته باشم ، حتی به مساحت یک یاد.
