سخنی در باب عشق

از یکی پرسیدم: "چرا اون دوتا عاشق همدیگه شدن؟"

گفت: "علت نداره دیگه! وقتی از یکی خوشت میاد یهو محبتش میوفته داخل قلبت! بعد عاشقش میشی!"

 

آره؟؟؟ اینجوریاست؟ جواب من این بود؟ مگه میشه یک پدیده یا یک معلول، علت نداشته باشه؟

تصور کنین پسری عاشق یک دختر شده و میخواد باهاش ازدواج کنه. خب این عشق یعنی چی؟ یعنی دوستش داره؟ چیشو دوست داره؟ به عبارت دیگه (با توجه به قانون علیت که در فلسفه اثبات میشه) علت این عشق چیه؟

ظاهرا سه علت یا سه انگیزه واسه‌ی این عشق وجود داره. علتش یا پسره هست یا دختره یا خدا یا علت رابع اجنبی. بذارین بیشتر توضیح بدم.

در واقع اون پسر یا منافع خودشو در نظر میگیره و به این دختر به چشم یک آرام بخش و وسیله لذت به دختره نگاه میکنه؛ یا خود دخترو در نظر میگیره و فقط منافع و آرامش و تصمیمات دختره واسش مهمه و هرچی که مایه خوشحالی دختره باشه واسه پسره مقبول و لذت بخشه؛ و یا اینکه به خاطر رضای خدا دختره رو دوس داره.

بنابر فرض اول این عشق تا زمانی ادامه داره که مایه آرامش و لذتِ پسره پا برجا باشه. مثلا تا زمانی که دختره، زیبا و جوون و... باشه. یا مثلا تا زمانی که این دختر، پسره رو اذیت نکنه و براش آرامش داشته باشه. خلاصه مطلب این که نهایتی برای این عشق تصور میشه.

بنابر فرض دوم هرچی که دختره بخواد پسره باید قبول کنه. مثلا اگه دختره گفت: "دل من پیش کسی دیگست و میخوام با اون ازدواج کنم" نباید حتی واسه پسره تلخ باشه چه برسه به اینکه بخواد مخالفت کنه.

بنابر فرض سوم هرکاری که خدا رو راضی کنه پسره انجام میده و تحت هر شرایطی محبتش به زنش کم نمی‌شه چون رضایت خدا واسش مهمه.

فرض چهارمی به ذهن من نرسید.

به نظر شما علت عشق‌ها کدوم یکی از موارد با میتونه باشه؟

لزومی نداره که فقط روی این مثال جمود داشته باشین. مثال‌های دیگه‌ای هم میشه زد. مثلا مادر چرا عاشق فرزندشه؟ بخاطر فرزندش یا بخاطر خودش یا بخاطر خدا؟ یا علت رابعی هست؟ یا مثلا چرا وقتی کسی میمیره دل اطرافیانش برای اون تنگ میشه؟ یا اصلا علت عشق مجنون به لیلی چی بود؟

یکی از دوستام میگه منشاء عشق، عقله. فقط خواهشا نگید که عشق در عقل نمی‌گنجه و باید عاشق بشی تا بفهمی که علت عشق چیه و از این حرفا...

اگه کسی عاشق میشه باید بتونه مفهوم عشقش رو منتقل کنه.

عرضم رو با قسمتی از اشعار نظامی در باب عشق به پایان میرسونم

فلک جز عشق محرابی ندارد

جهان بی‌خاک عشق آبی ندارد

غلام عشق شو کاندیشه این است

همه صاحب دلان را پیشه این است

جهان عشقست و دیگر زرق سازی

همه بازیست الا عشقبازی

طبایع جز کشش کاری ندانند

حکیمان این کشش را عشق خوانند

گر اندیشه کنی از راه بینش

به عشق است ایستاده آفرینش

چو من بی‌عشق خود را جان ندیدم

دلی بفروختم جانی خریدم

 

تصاویری جالب از صحنه عبور حلزون !!

 

عکاس، لسی سباستین، 49 ساله اهل جاکارتا نیز با دقت هر چه تمام تر، از این 8 دقیقه عکس گرفته است.یک بعد از ظهر تابستانی در اندونزی و حلزونی که فکر می کند تنها راه رسیدن به مقصد، عبور از روی کمر قورباغه در حال چرت است.صحنه های باورنکردنی از حلزونی که 8 دقیقه از روی کمر قورباغه رد می شود.

صحنه های باورنکردنی از حلزونی که 8 دقیقه از روی کمر قورباغه رد می شود

 

جهان تو را میخواهد

جهان در تپش آمدنت به لرزه درآمده است... بادها پراکنده در هر سو، ستم باره های خویش را بر دوش می کشند.

 

اهل زمین، ثانیه شمارها را مرتب نگاه می کنند.

یک منجی، فقط یک منجی است که می تواند آنها را از درد و رنج و غم خلاصی بخشد.

درختان گیسوان پریشان خویش را فصل به فصل به دست زمان می سپارند تا زردی و سرمای زندگی را به ساعت سرسبزی جوانه هایشان برساند.

دل ها در غربت خاک، غریبه و تنها جان می دهند.

ماهیان قلب ها خشک سالی محبت و مهربانی را تاب نمی آورند.

چشم ها چشمه های خشکی شده اند که کمتر به اشک شوق می اندیشند که گریه های فراق، آنان را امان نمی دهد.

تشنگی بر اعماق و ریشه این دیار نفوذ کرده و تندیس ها تاب ایستادن را بیش از این ندارند.

کشتی های عدالت و انصاف در هیاهوی بی امواج صدایشان به گل نشسته اند و ناخدایان خدانشناس، هنوز در ادعای حق طلبی خویشند.

هر روز که عرش از صدای ضجه ستم دیدگان به لرزه درمی آید، زمین، چهار ستونش فرو می ریزد.

لرزش بر اندام آدمیان افتاده.

قدم هایشان سست شده، ایستاده اند؛ اما غبارهایی را می مانند در هوا.

هستند؛ ولی گویی کسی جز خودشان نیست!

نیستند؛ ولی چنان در خویش حل شدند که گویی هستی، جز آنها نیست.

خندانند؛ ولی در اعماق روح خویش چیزی ندارند جز اشک و عذاب.

گریانند؛ ولی نمی دانند بهانه این همه سختی و اشک چیست؟!

فضا، زمین، زمان، آسمان، دریا، انسان و هر آنچه در هستی است، در خلاءی عظیم غوطه ور است. همه چیز در حال غرق شدن است. همه چیز در حال از بین رفتن است.

همه چشم به نجات دهنده ای دوخته اند که دست های رها و خالی را بگیرد و از این فضای در حال سقوط نجات بخشد.

سخت است؛ سخت است هر روز چشم بگشایی و خورشید را ببینی که طلوع کرده، بی آنکه خبری از آمدن تو آورده باشد.

سخت است هر روز به سرخی غروب بکشانی و در تیرگی شب فرو روی، بی آنکه به آرامشش دست یابی.

سخت است تا آخر هفته روز شماری کنی و روز هفتم بلند شوی و باز هم هیچ کس را در آن سوی جاده نبینی.

سخت است پنجره را باز کنی و به دور دست ها خیره شوی و هیچ چیز جز چشم های منتظر کاج ها نبینی.

جاده های کشیده شده تا آن طرف انتظار. چشم های خیره شده به روبه رو … .

پنجره های گشوده شده، فریادرسی را می خواهد که خواب ستم و بی عدالتی را بر آشوبد.

سواری را می خواهد که منتظرانش او را از پشت شیشه های به شوق آمده، ببینند.

جهان تو را می خواهد.

عید سعید فطر مبارک

عید سعید فطر بر مسلمین جهان مبارک باد.

بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
بدرود ای یاری‌گر ما، که در برابر شیطان یاریمان دادی
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک.

 

خدایا! خروج از ماه مبارک را، برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده.  *آمین* 

 

مست میخانه

قدر بشناسید مستان آخرین پیمانه را

ساقی امشب میکند تعطیل این میخانه را

گو به مهمانان که مهمانی به پایانش رسید

خورده یا ناخورده باید ترک کرد این خانه را.

عید فطر مبارک

وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ سوره : الزلزله آیه : 8

«و هرکس به وزن ذره ای بدی کرده باشد آن را می بیند.»

این زمین در آن زمان پر بلا

ناگهان چون زلزلت زلزالها

از درونش اخرجت اثقالها

با تعجب قال الانسان مالها

مردگان خیزند بر پا کلّهم

تا همه مردم یروا اعمالهم

هرکه آرد ذَرَّهٍ خیراً یره

یاکه آرد ذَرَّهٍ شَرًّا یره

آن زمان خورشید تابان کوّرت

کوههای سخت و سنگین سیّرت

آبها در کام دریا سجّرت

آتش دوزخ به شدت سعّرت

چون در آن هنگام جنّت ازلفت

خود بداند هرکسی با احضرت

امید به بخشش

 

خدا گفت : ببریدش جهنم !

  برگشت و با گردن کج نگاهی  به خدا کرد …

     خدا گفت : صبر کنید ، او را به بهشت ببرید !

     فرشتگان سوال کردند چرا؟!

     جواب آمد:

     چون او هنوز به من امیدوار است…

اعتراف تلخ

خیلی حوصلمون کم شده.

امروز بخاطر هیچی سر آبجی کوچیکم که چهارسالشه داد زدم. بعدش ازش معذرت خواهی کردم اما میدونم این تصویر از من در ذهنش موندگار میشه و قسمتی از خاطره‌ش میشه.

راستی چی شده که اینقد کم صبر و کم حوصله‌ایم؟

شبای قدر گذشت و بیدار موندیم اما ای کاش یکبار بیدار بشیم...

محافظ

دعای امام سجاد(ع)در وداع با رمضان الکریم

وَ قَدْ اَقامَ فینا هذَا الشَّهْرُ مُقامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ اَرْبَحَنا اَفْضَلَ اَرْباحِ الْعالَمینَ،
و همانا این ماه در نزد ما ستوده زیست، و با ما همنشینى پسندیده بود، و برترین منفعت جهانیان را براى ما به ارمغان آورد،
ثُمَّ قَدْ فارَقَنا عِنْدَ تَمامِ وَقْتِهِ، وَانْقِطاعِ مُدَّتِهِ، وَ وَفآءِ عَدَدِهِ، فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ
پس به هنگام پایان گرفتن وقت، و سرآمدن مدت، و کامل شدن روزهایش از ما جدا شد، اینک آن را وداع مى‏گوئیم

وِداعَ مَنْ عَزَّ فِراقُهُ عَلَیْنا، وَ غَمَّنا وَ اَوْحَشَنَا انْصِرافُهُ عَنّا،
وداع کسى که هجرانش بر ما غم‏انگیز است، و روى گرداندنش ما را به اندوه و وحشت دچار کرده،

فَنَحْنُ قآئِلُونَ: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا شَهْرَ اللَّهِ الْاَکْبَرَ، وَ یا عیدَ اَوْلِیآئِهِ.
به این خاطر مى‏گوئیم: سلام بر تو اى بزرگ‏ترین ماه خدا، و اى عید عاشقان حق

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ اَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ الَمَ فِراقُهُ.
سلام بر تو اى همنفسى که قدر و منزلتت بزرگ، و فقدانت بسیار دردناک است، و اى مایه امیدى که دوریت رنج‏آور است.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ ما کانَ اَحْرَصَنا بِالْاَمْسِ عَلَیْکَ، وَ اَشَدَّ شَوْقَنا غَداً اِلَیْکَ!
سلام بر تو که دیروز چه سخت بر تو دل بسته بودیم، و فردا چه بسیار شائق تو مى‏شویم!

اَللَّهُمَّ اِنَّا اَهْلُ هذَا الشَّهْرِ الَّذى شَرَّفْتَنا بِهِ، وَ قَدْ تَوَلَّیْنا بِتَوْفیقِکَ صِیامَهُ وَقِیامَهُ عَلى‏ تَقْصیرٍ،

 بارالها ما اهل این ماهیم که ما را به آن شرافت بخشیدى، و ما به توفیق تو به روزه و نماز آن برخاستیم همراه با تقصیر،

وَاَدَّیْنا فیهِ قَلیلاً مِنْ کَثیرٍ . وَ اَوْجِبْ لَنا عُذْرَکَ عَلى‏ ما قَصَّرْنا فیهِ مِنْ حَقِّکَ،
و در آن اندکى از بسیار را بجا آوردیم. و عذر ما را در کوتاهى از اداى حقّت قبول کن،

وَ ابْلُغْ بِاَعْمارِنا ما بَیْنَ اَیْدینا مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ الْمُقْبِلِ، فَاِذا بَلَّغْتَناهُ فَاَعِنّا عَلى‏ تَناوُلِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ‏مِنَ الْعِبادَةِ،

و آینده عمرمان را به ماه رمضان آینده که در پیش داریم برسان، و چون ما را به آن رساندى ما را بر انجام عبادتى که سزاوار توست یارى ده،