۲۶
مرداد
۹۲
شب که می رســـــد
به خودم وعده می دهم که فردا صبح حتما به تو خواهم گفتـــــــــ
صبح که فرا می رســـــــد
و نمی توانم بگویم ، رسیدن شب را بهانه میکنــــــــم
و باز شب می رســــــــد
و صبحی دیگــــــــر
و من هیچ وقت نمی توانم حقیقت را به تو بگویـــــــم
بگذار میان شب و روز باقی بمانـــــد
کــــــــــه
چه قـــــــــدر
دوستــــــــــ دارم . . . !
به خودم وعده می دهم که فردا صبح حتما به تو خواهم گفتـــــــــ
صبح که فرا می رســـــــد
و نمی توانم بگویم ، رسیدن شب را بهانه میکنــــــــم
و باز شب می رســــــــد
و صبحی دیگــــــــر
و من هیچ وقت نمی توانم حقیقت را به تو بگویـــــــم
بگذار میان شب و روز باقی بمانـــــد
کــــــــــه
چه قـــــــــدر
دوستــــــــــ دارم . . . !
